Γραφει ο Δημητρης Ευαγγελοδήμος
«Εφυγε» ο Νίκος Ζωρογιαννίδης, ένας από τους πνευματικούς άνδρες του Καρπενησίου

Φτωχότερος από σήμερα ο πνευματικός κόσμος του Καρπενησίου. Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης, επίτιμος Γενικός Διευθυντής του υπουργείου Πολιτισμού, λογοτέχνης και ενεργό μέλος των τοπικών συλλόγων, «έφυγε» σήμερα μετά από σύντομη ασθένεια.

Η κηδεία του θα γίνει την ερχόμενη Παρασκευή 19 Οκτωβρίου και ώρας 15.00 από τον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

ΨΗΦΙΣΜΑ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Καρπενησιωτών Αθήνας «Το Βελούχι» με την είδηση του θανάτου του

ΝΙΚΟΥ ΖΩΡΟΓΙΑΝΝΙΔΗ

επί σειρά πολλών ετών μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου και της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού «Καρπενησιώτικα», συνήλθε σε έκτακτη συνεδρίαση και αποφάσισε:

1. Να απευθύνει στους οικείους του τα θερμά συλλυπητήρια όλων των μελών του Συλλόγου.
2. Να καταθέσει χρηματικό ποσό στη μνήμη του αντί στεφάνου στον Σύλλογο Εθελοντών Κατά των Νεοπλασματικών Ασθενειών ν. Ευρυτανίας «Αγώνας Ζωής».
3. Να παρακολουθήσει σύσσωμο την κηδεία του, που θα γίνει την Παρασκευή 19 Οκτωβρίου, ώρα 15.00 στον ιερό ναό των Αγίων Θεοδώρων στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΖΩΡΟΓΙΑΝΝΙΔΗ

Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης γεννήθηκε στο Καρπενήσι το 1932. Μετά τις πανεπιστημιακές του σπουδές (νομικές και πολιτικές επιστήμες) σταδιοδρόμησε επί δεκαετίες ως στέλεχος του Δημοσίου, αρχικά στο υπουργείο Προεδρίας και κατόπιν στο υπουργείο Πολιτισμού όπου έφτασε στον βαθμό του Γενικού Διευθυντή. Επίσης χρημάτισε Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου.

Ηταν συγγενής του Ζαχαρία Παπαντωνίου, ενώ και ο ίδιος επέδειξε ένα σπάνιο συγγραφικό ταλέντο.
Για το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Εγώ ο υπουργός σου" (Εκδόσεις Αρσενίδη, 1995) γράφτηκαν κολακευτικές κριτικές, πολύ ενθαρρυντικές για τη συνέχεια. Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, στα «Νέα» της 10ης Μαΐου 1995, γράφει μεταξύ άλλων: «... όπου με διαβολεμένο κέφι και οίστρο, που θυμίζει Τσέχοφ των διηγημάτων, αλλά και Ψαθά και Γιαλαμά και Τσιφόρο...», η Λίλυ Δράκου στον «Ελεύθερο Τύπο» της 22ης Μαΐου 1995 γράφει πως «... ο αναγνώστης που με μάτια Χ ξεπερνάει την πικρή επιφάνεια, θα νιώθει ότι πίσω από το καυστικό χιούμορ κρύβεται ο πόνος: "γιατί να μην είναι ο άνθρωπος αυτό που θα μπορούσε, που θα έπρεπε να είναι;» και ο Ν. Φ. Μικελίδης, στην «Ελευθεροτυπία» της 11ης Ιουλίου 1995, γράφει για το ύφος γραφής του Νίκου Ζωρογιαννίδη: «... κάτι ανάμεσα στο δικό μας Δημήτρη Ψαθά και τον Αμερικανό Τζέιμς Θέρμπερ...».

Συμμετείχε ενεργά στα κοινά και εξελέγη επί σειρά ετών στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου Καρπενησιωτών και της Πανευρυτανικής Ενωσης. Τα τελευταία δυο χρόνια ήταν μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του περιοδικού του Συλλόγου Καρπενησιωτών «Καρπενησιώτικα».

Ο Νίκος Ζωρογιαννίδης έγραψε και εξέδωσε τα εξής βιβλία!
- (2017) Αναπάντεχα, Carpe Librum
- (2014) Αλησμόνητα λάθη, Carpe Librum
- (2012) Οι ακρίδες, Ζαχαρόπουλος Σ. Ι.
- (2004) Γυναίκα μιας χρήσης, Άγκυρα
- (1999) Μιλώντας μαζί της, Αρμός
- (1999) Πέντε κουβέρτες αγάπης, Άγκυρα
- (1995) Εγώ, ο υπουργός σου, Αρσενίδης

Συμμετοχή σε συλλογικά έργα
-(2013) Λαϊκός πολιτισμός και έντεχνος λόγος, Ακαδημία Αθηνών

Λοιποί τίτλοι
-(2010) Παπαντωνίου, Ζαχαρίας Λ., 1877-1940, Αλήθεια είναι εκείνο που δεν πρέπει να λέγεται, Αρμός [επιμέλεια]

Σχετικά με τον συντάκτη

Συντάχθηκε από ditikievritania στης Οκτωβρίου 15, 2018. Κατηγορία/ες Καρπενήσι , Ροή . Ακολουθήστε τις απαντήσεις στα RSS 2.0. Γράψτε κάτι