Γραφει ο Μωυσης Μπερμπερης

Τελειωσαν οι γιορτες της πιτας του τραχανα του μανιταριου του μουρου της προβατινας της μπομποτας και του καραμελωμενου ξινομηλου ως καρικατουρα παραδοσιακης παραγωγικης διαδικασιας  και προσχημα για καλοκαιρινο ξεφαντωμα
Παραγουμε περισσοτερα απ ότι μπορουμε να καταναλωσουμε  ανα την Ευρυτανικη επικρατεια, πανηγυρια εννοω .
Ο λαος τραγουδι θελει……..που λεει και ο τραγουδοποιος   και ας είναι και στη λογικη του ότι ναναι και όπως ναναι
Ότι βεβαια εισπρατεται ως καλο είναι καλο για να μην κακοκαρδισω και τους φιλελευθερους φιλους   ζητουμενο όμως είναι  και  το ποιον πολιτισμο  αναδεικνυεις και τι  αισθητικη  προαγεις ως θεσμος η συλλογικοτητα.
Τα κεφαλια μεσα πλεον στον αποηχο μιας γλυκιας μελαγχολιας γι αυτό που περασε για τ Αυγουστιατικο φεγγαρι που σταθερα πλεον μικραινει  και μιας αδιορατης αγωνιας  για τις αδειες   πλατειες και  την πλανομενη παρακμη του φθινοπωρου.
Του χρονου τον Αυγουστο που θα ξανανοιξουν τα σπιτια  τα βατα θαχουν πνιξει τις  αυλες οι αγραμπελες θαχουν σκαρφαλωσει στα κεραμιδια  τα κατω συρταρια της ντουλαπας θαχουν πιασει  μουχλα και οι αραχνες θα κρεμονται  απ  τα φωτιστικα
Μειναμε λιγοι  πολιτισμικα  ασυναρτητοι  οικονομικα ισχνοι και χρονολογικα  απυθμενοι για τα πολύ σημαντικα   Ακομα και οι μεταναστες μας εγκαταλειπουν  λιγο λιγο
Αντεχουμε  βεβαια ακομα εστω  και  οριακα στο να δεχομεθα  υποδειξεις και βαρυγδουπες σωτηριολογιες όπως και μεταγραφες σωτηρων.
Το σεναριο όμως  για το θερος του 2028 και τον τοπο μας φανταζει  αβεβαιο εως αποκαρδιωτικο παρα τις εκ του αντιθετου κατά καιρους  διακηρυξεις  δημοσιολογουντων .                 Εχοντας μαλιστα  και κατά καιρους    πολιτικους  με αποδοχη και λαμπρες  καριερες ,  κατ αντιστροφη αναλογια   της τοπικης  αποδομησης και  ως εσωτερικη αντιφαση.
 Λυση δεν εχω στο τσεπακι  ουτε  δυναμαι να εχω αυτονομα και ουτε ενας ποιητης της ανατροπης βρεθηκε να μου την φανερωσει, ετσι  δραπετευω μεσα από την ευκολια των διαπιστωσεων .                                                                                                                                           Ισως και  καποια πραγματα   μοιραια και νομοτελειακα  δεν αντιστρεφονται                           Η ιστορια των κοινωνιων  εξελισσεται  ως η ρευστοτητα  μεταξυ ακμης και παρακμης  και εξω απ  την οποια μυωπικη βουληση  η  το  ξαναμμενο συναισθημα  .                                                                                 Τι να πεις  τα ειπαν όλα οι προλαλησαντες .                                                                                                                                              Η προοπτικη όμως για τον τοπο  αποκλειστικα ως παραθεριστικος  προορισμος  με τις πολλες φυσικιες ομορφιες και χαρακτηρα φολκλορ  ουτε βιωσιμη είναι  και  μας αδικει ολους  τα  μαλα.
 Καλο Φθινοπωρο να ειμαστε καλα για να ξαναβρεθουμε του χρονου, να αλληλορωτηθουμε για τα παιδια μας να γκρινιαξουμε γιατι μας αγνοει η Digea  να ομονοησουμε διαφωνοντας  και να πιουμε  κανα τσιπουρακι  στου Νωντα  με μετρο βεβαια αυτή τη φορα………..                  
ΥΓ   Ενας γαμος και δεκα πεντε κηδειες  εγιναν τη φετινη χρονια  στο χωριο μου.

Σχετικά με τον συντάκτη

Συντάχθηκε από ditikievritania στης Αυγούστου 27, 2018. Κατηγορία/ες Απόψεις , Καρπενήσι , Περισσότερα , Ροή . Ακολουθήστε τις απαντήσεις στα RSS 2.0. Γράψτε κάτι